Maar kan je van heimwee spreken als je geen actieve herinnering hebt, maar als je wel een sterke band voelt met een plek? Misschien kan je het eerder creatieve herinnering noemen. Dat is de combinatie van passieve herinneringen, de verbeelding en de collectieve herinnering. Tegelijk maakte de Turkije-van-mijn-verbeelding dat ik mij veel plaatsen en plekken kon toe-eigenen. Zelfs nu nog steeds. Alle bergen nemen mij mee naar mijn bergdorp, dus zijn alle bergdorpen in de wereld mijn geboorteplek en behoren mij toe.
Creatieve herinnering aan mijn geboorteland
Mijn heimweegevoel naar mijn geboorteplek, was lange tijd de optelsom van de muffe geur van de cadeaus uit Turkije, de beelden van de foto’s die ingeprent waren in mijn geheugen zoals je je eigen naam kent en de verhalen over de onbekende familieleden, die slechts met flarden aan elkaar hingen.