"In 2001 werd ik in Sidi Bou Saïd aangesproken door een regisseur om te figureren in een soap. Toegezegd. Hele dag geschminkt en verkleed doorgebracht in de televisiestudio’s om vijf seconden in beeld te komen. Zelf nooit gezien, familie wel en apetrots."
Mijn reis
Reisbestemming?
Sidi Bou Saïd in Tunesië
Reisperiode?
van 7 tot 27 augustus
Reisgezelschap?
Mijn man Bart en mijn twee kinderen Luna-Qmar en Ramón
Dit neem ik zeker mee:
- Kikker, knuffel van Ramón
- Inspiratie voor een nieuw kinderboek
- Schriftjes, stiften en kleurpotloden, pen
- Fototoestel
- De verhalen van Kalila wa Dimna
- Woordenboek Arabisch-Engels/Engels-Arabisch
- Kikker en Pad van Arnold Löbel
- De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren van Murakami
Mijn leukste herinneringen aan onderweg:
James Brown passeerde in (was het nu 1998 of 2001?) in een witte limousine langs het koffiehuis in Sidi Bou Saïd. ‘Djims Brown treedt vanavond op in Carthago’, zegt de ober die met een dienblad vol glaasjes thee tussen de klanten slalomt.
In het hooggelegen Sidi as Shabaan met wonderlijke uitzicht op de haven van Sidi Bou Saïd kan je genieten van een heerlijke qahwa zizwa en in Café des Nattes in het hart van het dorpje drink je thee met pijnboompitten. Terwijl je de toeristen observeert lurk je aan een waterpijp die een bedwelmende appelgeur verspreidt. … vis eet je bij Dar Zarrouk of bij Ayam Zamam….
Ik luister naar Um Kulthum op de radio in de taxi op weg naar de haven van Sidi Bou Saïd met zicht op mijn lievelingsberg. Een berg met twee oren, die ik de konijnenberg doopte toen ik acht was. Bij het zien van de berg slaat mijn fantasie op hol en vlieg ik in een nieuwe anime film van Studio Ghibli rond de berg.
Het eerste wat ik doe na aankomst:
In de taxi op weg naar de familie naar de oneindigheid van de zee staren en mijn konijnenberg groeten.
Het moeilijkste om achter te laten op het einde van de vakantie:
De poëzie van de zee.
Mijn thuisgevoel:
Met mijn gezinnetje: overal.
