Vluchtverhalen

In de nasleep van WOII bepaalde het Verdrag van Genève wie wettelijk vluchteling was en wie recht had op asiel. Vandaag zijn wereldwijd meer dan 80 miljoen mensen op de vlucht en beroert het thema onze maatschappij. Mensen vertrekken omdat het niet anders kan door oorlog, armoede, klimaatverandering of vervolging. Ze laten vaak alles achter en gaan op zoek naar veiligheid en een menswaardig leven. De expo ‘Vluchtverhalen’ laat enkele van deze mensen zelf aan het woord.

Deze getuigen geven samen een beeld van hoe het vluchtelingenbeleid in België na de Tweede Wereldoorlog is toegepast. Hun ervaringen zijn bepaald door de tijd waarin ze zijn gevlucht en de gebeurtenissen in het land van herkomst en tijdens hun tocht. Maar ook door het onthaal in België, dat doorheen de tijd verschillend was, en door hun persoonlijkheid en hun overtuigingen. In die zin geven ze samen niet alleen een relaas doorheen de tijd, maar ook een brede waaier aan perspectieven op de ervaring van het vluchten. Deze persoonlijke verhalen worden steeds geplaatst in hun specifieke historische context. Verschillende episodes komen aan bod: de Hongaarse crisis in 1956, de Vietnamese bootvluchtelingen en Latijns-Amerikaanse ballingen van de jaren 1970, de Rwandese genocide en de Bosnische oorlog van de jaren 1990, de meer recente vluchtelingen uit het Midden-Oosten en de ex-Sovjet-Unie,….  

De getuigen vertellen niet alleen over hun ervaringen. Ze tonen ons ook hun foto’s en enkele persoonlijke objecten die met hun vluchtverhaal te maken hebben. Het zijn vaak alledaagse objecten, maar met een bijzondere emotionele waarde. 

Wereldvluchtelingendag

Op 20 juni, internationale Wereldvluchtelingendag vroegen we Vida, Noor, Angela en Zakaria om enkele stukken uit de conventie van Genève voor te lezen en te vertellen wat dit voor hen betekent. De film is een samenwerking tussen Atlas Antwerpen, Rode Kruis opvangcentrum Linkeroever en het Red Star Line Museum.