Wie is FRADIDA?
FRADIDA is een beeldend kunstenaar die haar ideeën vertaalt naar felle kleuren. Ze houdt zich niet vast aan één vorm, één kleur of één verhaal. Na haar studies journalistiek startte ze aan de opleiding schilderkunst aan Luca School of Arts in Gent.
Ze stelde al tentoon in het Fotomuseum in Antwerpen en op het Yongsan International Art Festival in Seoul, Zuid-Korea.
FRADIDA's roots liggen in het Rifgebergte van Marokko.
FRADIDA aan het woord
De mooiste herinneringen aan mijn oma zijn de logeerpartijen. Ze maakte de lekkerste rfissa. Niet met linzen en kip, maar met melk en boter. Met hennagetinte handen bakte ze verse msemen (plat brood), zonder wanten of andere bescherming tegen de grote hete pan. Ik dacht dat de henna haar handen tegen de hitte beschermde.
In 2011 verloor ik mijn oma, Allah y Rahma (Moge Allah haar genadig zijn).
De reeks “YEMMA HAJJA” of “ⵢⴻⵎⵎⴰ ⵃⴰⵊⵊⴰ” vertelt het verhaal van het aanslepende verlies van mijn grootmoeder en het ongeneesbare gemis. Het is een intieme kijk in mijn rouwproces, maar tegelijk ook een universeel verhaal waarin ik mijn Amazigh-roots vier. Voor onze gemeenschap in Europa is het de norm om overleden familieleden in Marokko te begraven. De reis naar het graf van mijn oma is een reis die eigenlijk door velen wordt afgelegd. Het kwetsbare gevoel van heimwee komt en gaat, net als het getij van de zee.
De dagen van iemands leven gaan voorbij als de kralen van een Islamitische bidsnoer.
Wat is heimwee?
Ik maak een verschil tussen heimwee en nostalgie. Nostalgie heeft eerder een positief gevoel, je kijkt terug naar het verleden door een rooskleurige bril. Bij heimwee ben ik geneigd om te denken aan verdriet, verlies, aan iets wat nooit meer terugkomt.
