Wie is Rocio?
Rocio werd geboren in Lima (Peru) en woonde er aan zee tot ze 24 jaar oud was. De imposante aanwezigheid van die grote oceaan, mist ze vandaag nog steeds.
Haar ouders namen Rocio vaak mee naar musea en kunstgalerijen. En naar kerken boordevol afbeeldingen van heiligen, bloemen en ornamenten. Ook de kunstwerken van de pre-Inca-culturen vond Rocio als kind al erg intrigerend: de kleurijke mantels, de verhalende keramiek en de schitterende sculpturen.
De semi-clandestiene bezoeken aan geïmproviseerde bioscopen lieten ook hun indruk na. Het was meteen ook een eerste ontmoeting met het mysterieuze Europa.
Op haar 22 jaar, volgde ze een cursus analoge fotografie, het zou de eerste van vele creatieve liefdes worden. Theater, film en illustratie volgden al snel. En schrijven, dat deed ze al sinds haar kindertijd. Rocio gebruikt en mengt verschillende artistieke vormen.
Rocio aan het woord
In mijn retablo zie jij de reis heen en weer naar mijn Lima, Peru.
Wat vraagt dat van iemand … een reis naar je geboorteplaats?
Je maakt je eerst los van één realiteit, om daarna in de armen te vallen van een andere. Jouw straten, jouw tuinen, de zeebries op je huid, ook je familie, je vrienden, samen eten. Het gevoel krijgen dat je tegelijk sterker, groter én rijker bent, dat je je evenwicht vindt.
Om dan weer los te laten. Onthechten. Vertrekken.
Terug in België moet je even rouwen, even moed verzamelen. Met blauwe druppels in je hart terug evenwicht zoeken, terug rechtstaan.
Als moeder zou ik graag heimwee beter willen begrijpen zodat ik dit aan mijn kinderen kan vertellen. Ik wil graag die zoektocht aangaan en anderen inspireren voor een eigen zoektocht.
Wat is heimwee?
Heimwee is moeilijk zichtbaar en valt niet te meten. Je kan het helaas niet op de onderzoekstafel ontleden. Heimwee is onmeetbaar in grootte, diepte, afstand en tijd.
Als persoon met een migratieachtergrond is heimwee altijd op de voorgrond. Elke migrant of vluchteling mist thuis, soms is het de hemel, soms de bergen, soms de zee. Of het gaat om relaties die men heeft achtergelaten, de geuren van eten, de geluiden in de straat. Het gevoel is voor iedereen anders, toch zijn er gelijkenissen: iedereen is op zoek naar een manier om de heimwee te verzachten.
Als we heimwee beter kunnen begrijpen, begrijpen we elkaar ook beter.
