Het bezoek

'De keuken geurt naar het Zuiden, naar Sfax, naar olijfolie, gebakken vis en komijn.
Er wordt aangebeld.

Chefchaouen

Na een wandeling door deze blauwe straten, neem ik in Chefchaouen een kijkje bij Ras el Maa, een bron aan de rand van de stad. Ik wurm mij tussen mensen die er hun kleren wassen en de kinderen die er spelen, om een glas te drinken van het (volgens mijn ouders) lekkerste water van Marokko.

Het afscheid nadert

De terugkeer is aangekondigd. Het vliegtuigticket ligt op mij te wachten op de luchthaven van Izmir. 26 augustus zal ik terugkeren naar België. En ik beef van ongeduld om Gurkan, Eren en Esther in mijn armen te sluiten en hun warme lijven opnieuw dicht tegen mij te weten.

De reis naar Al Hoceima door het Rifgebergte

Het is na fajr (ochtendgebed) wanneer we vanuit Tanger vertrekken richting de geboortestreek van mijn ouders. Mijn moeder is afkomstig van een bergachtige streek genaamd Bou Maadene en mijn vader was haar buurjongen een stukje verder, in het gebied Mahaleth.

De vijgenbomen

Toen ik jonger was en we de reis naar Marokko aanvingen was de eerste bestemming het huis van mijn grootouders langs moederskant in Midar.

Moulay Abdeslam

Ik bezoek Moulay Abdeslam, een dorp omringd door bergen en genoemd naar Abdeslam Ben Mchich Alami. Hij zou volgens sommigen een spirituele persoon geweest zijn, een vriend van God. Heel wat Marokkanen zien het als een gezegende plaats om gezamenlijk te bidden. De graftombes van zogenaamde heiligen zijn in het hele land te vinden en zijn populaire trekpleisters voor zowel gelovigen als toeristen.

Marokkanen liegen!

Wat betekent het om jaarlijks te reizen tussen het land van je ouders en het land waar je huis staat? Tijdens de zomerexpo Home Sweet Home in 2014 hielden Antwerpse jongeren hun verhaal bij voor het Red Star Line Museum. Youssef Kobo was één van hen.

Het graf van mijn vader

Mijn belangrijkste reis naar Marokko was 2 jaar geleden. Het was een reis naar het graf van mijn vader.

Istanbul, charmante kollos.

Een bezoek aan het Topkapi palas

Na een stevig ontbijt wandelen Sandie en ik naar de ferries. En daar lost ze mij. Voor de eerste maal ben ik alleen op stap in Istanbul.

Sunday, lazy sunday...

Mehmet en Sandie nemen mij mee voor een rit langs de Bosphorus. Maar eerst moet er ontbeten worden.